Column 10 februari 2014
Plannen
Ook redactiewerk is enigermate onderhevig aan de loop der seizoenen: zoals in eerdere jaren was het afgelopen najaar weer een drukke tijd, met veel grote redactieklussen en deadlines die gehaald moesten worden. Na de kerstvakantie ging dat in januari zo door, maar nu lijkt een wat rustiger periode aangebroken. Dat vergt bij mij elke keer een zekere omschakeling: een volle werkagenda heeft als voordeel dat ik ’s ochtends niet hoef te bedenken wat ik zal gaan doen.
Nadeel is dat de ruimte en tijd ontbreken om me te bezinnen op eventuele nieuwe wegen en andere mogelijkheden. Die zijn er nu wel – tijdelijk althans, want er staat een aantal klussen op stapel. Na enig intern beraad heb ik geconcludeerd dat alom geliefde ‘marketingtools’ als Twitter en Facebook niets voor mij zijn; mijn LinkedInaccount leidt al een tamelijk slapend bestaan en dat is maar goed ook, want toen ik laatst een activiteit had toegevoegd aan mijn Experience, kreeg ik tot mijn ontzetting allerlei reacties. Het voortdurend ontvangen van reacties en het vage gevoel daarop te moeten reageren scheppen bij mij een zekere onrust die ik ervaar als onaangenaam.
Deze verder vrij non-descripte afkeer van het permanente gezoem, gelike en getwitter werd onlangs van een argument voorzien door een stukje in de krant: uit onderzoek zou blijken dat het wantrouwen in anderen toeneemt naarmate iemand actiever is op internet. Een hoogst dubieuze vorm van cognitieve dissonantie natuurlijk; de resultaten van dergelijk grootschalig sociaalpsychologisch onderzoek staan in beginsel geheel los van mijn individuele voor- of afkeur. Bovendien is hier sprake van een merkwaardige tweeslachtigheid: waarom iets schrijven en op internet zetten als je niet wilt dat erop gereageerd wordt?
Enfin, feit blijft dat ik geen zin heb me dagelijks in het internetkabaal te storten om mijn ‘producten’ aan te prijzen. Wat dan wel? Plannen zat, maar er moet ook gewoon brood op de plank komen. Die laatste gedachte dreigt soms aardige ideeën op voorhand al de kop in te drukken. Niet nodig; voorlopig blijven er ook zo voldoende klussen binnenkomen. Een kleine selectie van de plannen die door mijn hoofd spoken:
- samen met Eric – de ontwerper van deze website en mijn logo – een opmaak- en redactieservice lanceren voor mensen die een eigen boek willen (laten) uitgeven
- het maken van een bundeltje light verse rond het thema Schiermonnikoog
- samenstellen van een nieuw kookboekje (in vervolg op De biet goes on)
- een blog beginnen, bestaande uit een combinatie van een korte tekst en een bijpassende tekening.
En de website voorzien van nieuwe content, zoals dat tegenwoordig heet. Met dat laatste ben ik vanochtend maar eens begonnen. Waarvan akte.
Nathan 10 februari 2014