Column 14 oktober 2015
Het nieuwe Groene Boekje is verschenen
Eergisteren, op 12 oktober, zijn de eerste exemplaren van het nieuwe Groene Boekje uitgereikt aan ons aller Jet Bussemaker en aan Hilde Crevits, de Vlaamse minister van Onderwijs. Ongetwijfeld is her en der opgelucht ademgehaald toen duidelijk werd dat de verschijning van dit nieuwe Groene Boekje niet gepaard gaat met een wijziging van de spellingsregels. Dus of je het nu mooi vindt of niet, ‘pannenkoek’ blijft ‘pannenkoek’ en ‘geüpdatet’ blijft ‘geüpdatet’.
Het was de hoogste tijd voor een nieuwe editie, want mijn huidige Groene Boekje bestaat uit een aantal katernen, enkele losse pagina’s en een aparte omslag. Dat de vorige papieren uitgave alweer een paar jaar oud is, blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat het woord ‘zzp’er’ daarin nog niet is opgenomen. Ook ontbreken woorden die verwijzen naar de inmiddels onuitroeibare sociale media, zoals ‘Twitteraccount’ en het werkwoord ‘facebooken’. De moderne mensch hoeft overigens geen dodebomenversie van het Groene Boekje aan te schaffen; online is het gratis te raadplegen op woordenlijst.org.
Voor mijn werk is beheersing van de spellingsregels wel van enig belang. Desalniettemin ben ik het van harte eens met de Vlaamse journalist en schrijver Margot Vanderstraeten, die eind vorig jaar in De Volkskrant opmerkte: ‘Wie juist spelt, is daarom nog niet taalgevoelig.’ De taal is het voertuig van de geest, en ik heb liever een goed geformuleerde, heldere en/of mooie tekst met een paar spelfouten dan een volkomen correct gespelde tekst zonder enige lezenswaardige inhoud.
Om misverstanden te voorkomen: een correcte spelling draagt in het algemeen zeker bij aan de leesbaarheid van een tekst. Daarnaast heeft spelling een belangrijke esthetische component; een juist gespelde tekst oogt fraaier, en dat is ook wat waard. Bovendien kan een verkeerde spelling aanleiding zijn tot misverstanden. Zo illustreert Jan Renkema – auteur van de onvolprezen Schrijfwijzer – de hoofdregel met betrekking tot het aaneenschrijven van woorden met het zinnetje ‘Mijn kleinkind is geen klein kind’. Ten slotte laat je door correct te spellen zien dat je je eigen tekst serieus neemt.
Raadpleeg daarom in geval van twijfel het (nieuwe) Groene Boekje of woordenlijst.org, ook al ben je geen spellingsfetisjist.