Column 31 mei 2022
Interessante tijden
Op zoek naar de herkomst van de – naar verluidt – Chinese vervloeking ‘Moge u in interessante tijden leven’ stuit ik op de website van ene Rypke Zeilmaker. Hij blijkt te behoren tot de categorie van mensen die overal verbanden ontwaren en dankzij hun ongetwijfeld imposante denkraam het Grote Complot doorzien waaraan wij, beklagenswaardige schapen, zijn blootgesteld zonder dat we het doorhebben.
Mij interesseert niet zozeer de inhoud van het proza dat dergelijke lieden produceren, maar het feit dat je aan de teksten in kwestie meteen kunt zien dat je van doen hebt met een verwarde fantast. Een aantal kenmerken springt in het oog:
- alles wordt groots en meeslepend geformuleerd: ‘staatsagressie’, ‘uitverkorenen’, ‘wereldgeschiedenis’
- andersdenkenden worden steevast beschreven als arme drommels (‘gemuilkorfde systeemslaven’) of als schurken (‘globalistische bezettingsmacht’)
- er wordt kwistig gestrooid met termen als ‘echt’ en ‘oorspronkelijk’
- alle teksten staan ten dienste van de epische strijd tussen goed en kwaad
- de o zo comfortabele slachtofferrol ontbreekt nooit ('ze luisteren niet naar ons'/'we mogen niks meer zeggen')
- van nuance of twijfel is geen sprake, om van zelfrelativering en humor nog maar te zwijgen.
Na lezing van enkele Zeilmakerteksten realiseer ik me dat ik bij het schrijven juist streef naar het tegenovergestelde: bescheiden teksten zonder ronkende terminologie die ruimte laten voor nuancering en interpretatie. Althans, zo doe ik het graag voorkomen. Want bij herlezing van het bovenstaande blijkt dat ook mijn eigen tekst wel degelijk enkele van de beschreven trekken vertoont.
Zoals Brederode reeds zei: ’t kan verkeren…